Raselnikow stoi na granic obłędu, nie potrafi się pozbierać po czynie który popełnił. Podejrzewa iż Swidrygajłow, wie o jego haniebnym czynie, zachowuje jednak zimną krew, przez co stara się ukryć swoją zbrodnie. Chce porozmawiać z tym człowiekiem, o zajściu które miało miejsce. Wie że ma on plany związane z jego siostrą, pomimo chęci rozmowy nie udaje mu się do niej doprowadzić, ponieważ Swidrygajłow zajęty jest przygotowaniami do pogrzebu Katarzyny Iwanówny. Raselnikow, który znajdował się na pogrzebie Katarzyny, dziwnie się zachowywał, był jakby zmieszany całkowicie nie swój. Zachowanie naszego bohatera zaczyna go coraz bardziej zdradzać, nawet jego bliscy przyjaciele zaczynają kojarzyć fakty i podejrzewać go o popełnienie zbrodni. Człowiek ten wykończony jest psychicznie, wszystko go męczy, nie czerpie satysfakcji z życia. Szuka miejsc odludnych, gdy już takie znajdzie, czuje się samotnie, po czym wtapia się w tłum. Ciągle myśli o swej matce i Duni, które pokładany w nim ogromne nadzieję, ciągle wspierały go finansowo. Martwił się o ich przyszłość, o to iż nie sprosta ich oczekiwaniom. Są one gotowe nawet odmówić sobie swoich przyjemności, tylko po to by pomóc Raselnikowi. Podobnie do matki i siostry, zachowuje się Sonia, która gotowa jest zrobić wszystko dla Raselnikowa, również bardzo cierpi z tego powodu.