W części drugiej zbrodni i kary opisany jest stan Raselnikowa po zabójstwie, zaczyna on chorować, nie czuje się zbyt dobrze. Regularnie odwiedza go doktor, oraz parę innych osób. Dostaje on także 35 rubli od matki, kupuje sobie ubranie. Raselnikow schorowany postanawia wyjść na miasto, od swoich kompanów, dowiaduje się coraz więcej o zbrodni, informują go oni o tym iż toczy się śledztwo. Jednak do winy przyznał się pokojowy malarz. Nasz bohater wyrusza do karczmy, gdzie rozmawia z Zamietowem, zadaje mu dość dziwne pytanie, pyta go co by się stało gdyby to on był zabójcą staruszki, oraz jej siostry. Zamietowowi na chwile odbiera głos, wydaje mu się iż człowiek ten jest obłąkany, nie potrafi zrozumieć pytania które zadał. Raskolnikow po tym jak opuścił knajpę wyruszył na most, gdzie był świadkiem samobójczej próby pewnej kobiety, która miała dość już życia w ciągłej biedzie. Została ona jednakże odratowana. Raselnikow nieświadomie krąży wokół domu starej kobiety, wchodzi nawet do środka pod pretekstem wynajęcia mieszkania. Za jakiś czas zdarza się wypadek Marmiełodow umiera przejechany przez karetę, Raselnikow który przebywał nie opodal, postanawia udzielić rodzinie zmarłego finansowego wsparcia. Dostrzega on w tym czasie Sonie, córkę zmarłego kolegi, od razu zauważa że w jego życiu coś się zmieniło. Po powrocie do domu czuje się osłabiony, okazuje się że od dłuższego czasu czeka na niego matka i siostra, słaby Raselnikow mdleje, po czym zostaje wezwany lekarz.