Fiodor Michajłowicz Dostojewski urodził się trzydziestego Października tysiąc osiemset dwudziestego roku w Moskwie. Dostojewski narodził się jako drugi syn lekarza pracującego w szpitalu wojskowym w Moskwie. Ponadto ojciec Dostojewskiego był właścicielem ziemskim, posiadał dwie wsie, lecz w jednej z nich został bestialsko zamordowany przez poddanych mu chłopów. Dostojewski chcąc iść w ślady ojca zaczął studiować w wojskowej uczelni inżynieryjnej, po skończeniu uczelni służył w randze porucznika inżyniera, lecz po roku porzucił służbę wojskową odchodząc do cywila by zająć się swoją największą pasją jaką było pisanie. W miarę zdobytej sławy i sukcesów jego przekonania zmieniły się diametralnie, uważał że wszystkie nacje słowiańskie powinny się zjednoczyć w jedno państwo którym była prawosławna Rosja, w miarę niepowodzenia jego pomysłu z coraz większą niechęcią wypowiadał się o innych państwach zwłaszcza o Polsce i Polakach.

Obok pisarzy piszących w języku angielskim, francuskim czy niemieckim, polscy pisarze nie mieli zbyt równych szans w dotarciu do szerokiego, międzynarodowego grona czytelników. Nawet obecnie, w dobie wszechobecnych tłumaczeń, jedynie nieliczni polscy pisarze, tacy jak na przykład Stanisław Lem, zdołali przedrzeć się do świadomości międzynarodowych czytelników. Niemniej pod względem jakości naszej rodzimej literatury nie mamy się czego wstydzić. Do najlepszych polskich poetów zalicza się romantyków – Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego i Zygmunta Krasińskiego, ale także innych, takich jak Jan Kochanowski, Czesław Miłosz, Bolesław Leśmian czy Stanisław Wyspiański. Jeśli zaś chodzi o prozaików, warto wspomnieć o Henryku Sienkiewiczu, Władysławie Reymoncie, Bolesławie Prusie, Stanisławie Lemie czy Stefanie Żeromskim. To, gdzie mogliby się znaleźć, gdyby pisali w języku angielskim, pokazuje choćby przykład Josepha Conrada, który był polskim emigrantem, a mimo to odniósł międzynarodowy sukces literacki na całym świecie.

Historia światowej kultury pełna jest wspaniałych pisarzy i poetów. Pisanie prozą nie ma oczywiście tak długiej historii jak poezja, jednak w krótkim czasie zdobyło sobie olbrzymią popularność, a dziś w praktyce wyparło poezję, którą zajmują się na poważnie jedynie nieliczni. Do najwspanialszych pisarzy – zarówno poetów, jak i prozaików, zalicza się takie postaci jak na przykład Wolfgang Goethe, Fiodor Dostojewski, William Shakespeare czy James Joyce. Z bardziej współczesnych pisarzy warto wymienić choćby takich jak Stephen King – autor słynnych powieści grozy, czy Mario Puzo, znany choćby z Rodziny Borgiów czy Ojca Chrzestnego, jak również J.R.R. Tolkien, autor słynnego Władcy Pierścieni. Spośród polskich pisarzy warto wymienić na przykład Henryka Sienkiewicza, Bolesława Prusa, Stefana Żeromskiego, Władysława Reymonta czy Stanisława Lema, z kolei słynni polscy poeci to na przykład Adam Mickiewicz i Juliusz Słowacki. Przyszłość przyniesie nam z pewnością jeszcze niejednego wielkiego pisarza i wspaniałe książki.

William Szekspir urodził się najprawdopodobniej dwudziestego trzeciego Kwietnia tysiąc pięćset sześćdziesiątego czwartego roku w Stratford nad rzeką Avon. Jego ojciec był lokalnym politykiem a mama pochodziła z bardzo zamożnej rodziny, warto zaznaczyć że jego rodzice byli kuzynostwem ponieważ ich matki były siostrami, lecz w tamtych czasach w Anglii nie było to niczym nie zwykłym. Szekspir uczył się w miejscowej szkole, lecz musiał przerwać naukę ponieważ jego ojca oskarżono o nielegalny handel wełną owczą i nie miał funduszy by fundować synowi naukę, więc młody William Szekspir został zmuszony pracować jako guwerner, sekretarz oraz jako aktor w dworskich przedstawieniach teatralnych. Niespełna kilka lat po zakończeniu nauki William Szekspir ożenił się z kobietą która była od niego o osiem lat starsza, lecz byli szczęśliwym małżeństwem i wychowali razem dwójkę dzieci. Okres świetności dla pracy Williama Szekspira przypada na rok tysiąc pięćset dziewięćdziesiąty ósmy ponieważ wtedy stworzył pierwsze jego wielkie dzieło jakim była sztuka teatralna pod tytułem „Henryk IV”.