Pisanie jest dziedziną sztuki, która jest otwarta tylko dla nielicznych. Umiejętności tej nie można się nigdzie nauczyć, jest to swego rodzaju talent, dar od boga. Po co tak na prawdę piszemy? Czujemy potrzebę przelania naszych emocji na papier. Chcemy, aby ktoś przeczytał, jakie mamy pomysły, co nas nurtuje. Z pisania mogą powstać wiersze, proza, epopeje, zależy co tak na prawdę nas interesuje. Czy talent do pisania ujawnia się w młodym wieku? Oczywiście, że tak, już kilku letnie dziecko przejawia pociąg do sztuki pisanego słowa. Dziecko pojadające umiejętność czytania i bogatą wyobraźnie z czasem zaczyna pisać własne wierszyki, tworzyć opowiadania. Początkowo nie muszą mieć składu i ładu, ponieważ chodzi tutaj o formę ekspresji. Z czasem jednak malec zaczyna dorastać i jego drobne teksty mogą zamienić się w coś pięknego. Jak wspomniałam wcześniej sztuki tej nie można nabyć, albo ktoś czuje sztukę albo nie. Pisarstwo jednak, jak inne talenty można udoskonalić szczególnie, jeśli dopiero zaczynami z nim przygodę. W tym celu możemy skorzystać z licznych warsztatów literackich, dodatkowych zajęć, na których poznamy literaturę zachodnią wielu ciekawych poetów. Może któraś książka zainspiruje nas od powstania czegoś nowego. Wielu pisarzy twierdzi, że do pisania własnej twórczości niezbędne jest powalanie, czyli wewnętrzna potrzeba wylania emocji na papier nawet, jeśli nie zostaniemy do końca zrozumiani powinniśmy ćwiczyć nasze umiejętności, wówczas bardziej się rozwijają.