Syzyfowe prace kojarzą nam się głównie z mitologią Grecką, oraz karą którą musiał wykonywać Syzyf. Jednak ja chce pomówić o lekturze Syzyfowe Prace, pisaną przez Stefana Żeromskiego podczas zaborów. Opowiadała ona o młodym, zdolnym szlachcicu który uczył się w szkole rosyjskiej. Brakowało tu niemalże wszystkiego, zarówno środków dydaktycznych, jak również pieniędzy ubrań, a nawet jedzenia. Uczniowie tylko po to by zarobić na utrzymanie pomagali sobie korepetycjami. Były to czasy bardzo złowroge dla Polskości, nie można było przecież używać języka polskiego, za co groziły surowe represje. Miejsca w których mieszkali uczniowie, były przeszukiwane i to dość często. Nauczyciele mogli stosować kary cielesne, poprzez ich wymierzanie często nie słuszne, zniechęcali wszystkich do nauki. Wracając do języka, obowiązkowym językiem w Polsce stał się język rosyjski. Polskiego nie było nawet w szkole, tak iż dzieci mogły uczyć się go jedynie w domu od rodziców. Rusyfikacja to proces, który miał zrobić z Polaków, ludzi głupich, ślepo oddanych carowi, tak by nie było już więcej powstań, a część Polski pod zaborem rosyjskim, na stałe weszła w skład Rosji. Problemy uczniów związane z rusyfikacją, to jeszcze nie wszystko. Pomiędzy nimi roiło się od donosicieli. Którzy czekali tylko na okazję, by na kogoś złożyć donos. Okazywało się iż mogli to być nawet najlepsi koledzy.