Talent jest rodzajem predyspozycji, jakie możemy mieć w wyniku przekazania odpowiednich genów lub wycieczenia umiejętności własną ciężką pracą. Bycie utalentowanym ma swoje dobre i złe strony. Zacznijmy może od tych dobrych, ponieważ jest ich stosunkowo więcej. Osoby uzdolnione łatwiej się uczą i przyswajają wiedzę. Dzięki ogromnej inteligencji nie muszą godzinami uczyć się czegoś, ponieważ materiał przychodzi im do głowy w szybkim tempie. W zasadzie wszystko zależy do tego, jaki typ talentu posiadamy, jednak zawsze ludziom takim żyje się lepiej. Od samych najmłodszych lat są faworyzowani. Ludzie utalentowani grają w grupie pierwsze skrzypce, wszyscy im zazdroszczą osiągnięć, tym bardziej, że tak łatwo im przyszły. Kolejną zaletą osoby utalentowanej jest fakt, że w przyszłości jej talent może przełożyć się na karierę zawodową czy lepsze perspektywy pracy. Talent ma jednak też gorsze strony, dotyczą one relacji. Człowiek utalentowany, a reszta otoczenia. Ciągłe wychwalanie osoby utalentowanej budzi zazdrość u jego rówieśników, w późniejszym czasie może przekształcić się w to w niechęć do wspólnej zabawy czy nawet rozmowy. Osobom utalentowanym bardzo trudno jest nawiązać kontakty interpersonalne, ponieważ boją się odrzucenia grupy. Już na etapie szkoły średniej widzimy zdecydowany podział na dwie grupy, czyli ludzi utalentowanych oraz przeciętnych. Jak widać talent może mieć różny wpływ na jednostkę utalentowaną i jej otoczenie.

Talent jest bardzo ważnym aspektem w życiu każdego człowieka, dzięki niemu możemy w przyszłości liczyć na lepsze perspektywy czy miejsce pracy. Ludziom zdolnym jest prościej, ponieważ poosiadają umiejętności wyróżniające ich na tle innych ludzi. Pierwszymi osobami, które mogą zauważyć talent u dziecka jest naturalnie rodzic. Przebywa on na tyle z malcem, że doskonale widzi jego mocne strony. Kiedy już zdiagnozujemy, co sprawia dziecku przyjemność i w jakim kierunku powinno podążać, powinniśmy zapewnić malcowi jak największy rozwój. Sposobów na ćwiczenie talentu jest kilka, wszystko zależy od wieku dziecka. Kiedy malec ma kilka miesięcy powinniśmy zapewnić mu dużo bodźców, dzięki czemu szybciej nauczy się otoczenia. Kolejny etap przypada na czas przedszkolny, wówczas dziecko może skorzystać z dodatkowych zajęć, rytmiki czy karate. W zależności od swoich upodobań. Najlepszym okresem na rozwój talentu jest czas dojrzewania, tworzy się wówczas integralna jednostka, która sama wie, co potrzebuje i jaką drogę wybrać. Możemy wówczas przeprowadzić z dzieckiem rozmowę i ustalić plan działania. Większe dzieci mogą rozwijać swoje umiejętności na zajęciach warsztatowych, wyjazdach, dodatkowych lekcjach. Dobrze też, jeśli pozwolimy dziecku wybrać własną drogę, nie powinniśmy nic mu narzucać, ponieważ każdy człowiek jest inny, a kierowanie nim doprowadza tylko do konfliktu. Sposobów na rozwój jest wiele trzeba każdy dopasować pod własnym kątem.