Myślenie to taka dziwna czynność, którą w gruncie rzeczy wykonujemy przez cały czas – oczywiście z wyjątkiem tych chwil, kiedy śpimy. Nie da się chyba tego tak jednoznacznie zdefiniować, ale myślenie to chyba taki przepływ różnych myśli przez naszą głowę. Czasami ich nie kontrolujemy i nie zastanawiamy się specjalnie nad głębszych ich sensem oraz znaczeniem, po prostu sobie płyną i w niczym nie przeszkadzają. Czasami jednak są takie sprawy, nad którymi myślimy bardzo intensywnie – i do tego jak najbardziej świadomie. Dotyczą one z reguły istotnych dla nas kwestii i pewnie dlatego nie dają nam spokoju. Myślimy o tym, jak dany problem rozwiązać, jak go ugryźć i z której strony najlepiej podejść. Tego typu myśli pochłaniają nieodmiennie sporo naszego czasu, zabierają nam również mnóstwo energii – zdarza nam się od czasu do czasu powiedzieć, że myślenie wyczerpuje, prawda? Trudno osiągnąć stan, kiedy zupełnie wyłącza się myśli, a w głowie mamy coś w rodzaju kompletnej pustki i czarnej dziury.

Miś Przeklinak to bardzo charakterystyczny niedźwiadek. Podziwiać możemy go w naszej rodzimej kreskówce zatytułowanej „Włatcy Móch” i adresowanej głównie, jak wiadomo, do widzów starszych i dorosłych. Właścicielem Przeklinaka jest oczywiście Czesio – obaj są do siebie bardzo przywiązani, był nawet jeden taki odcinek, kiedy misiek zaginął, zaś Czesio i jego koledzy intensywnie go poszukiwali. Wszystko rzecz jasna skończyło się bardzo dobrze, przyjaciele odnaleźli się na wysypisku śmieci, po czym żyli długo i szczęśliwie. Przeklinak jest pluszowym niedźwiadkiem, nieco połatanym i nadszarpniętym – żadna nówka sztuka prosto ze sklepu. Jest, podobnie jak i jego właściciel, taki trochę wybrakowany tu i ówdzie. Jego imię wzięło się stąd (jak sama nazwa poniekąd wskazuje), że miś strasznie klnie, odzywa się naprawdę w wulgarny i mało wyszukany sposób. I chyba tylko Czesio jest w stanie z nim wytrzymać, bo każdemu innemu Przeklinak solidnie działa na nerwy. Nie każdy umie znieść jego zachowanie.

Do czego człowiek może wykorzystać niedźwiadki? Ano okazuje się, że pomysłowość ludzka nie zna granic, wizerunki misiowe są w zasadzie wszędzie. Także z myślą o najmłodszych konsumentach – czyli oczywiście dzieciach, stworzono rozliczne słodycze mające kształty właśnie misiów. Najsłynniejsze są chyba misie-żelki – malutkie, kolorowe i bardzo słodkie łakocie, za którymi przepadają wszystkie dzieciaki. I nie tylko zresztą dzieciaki. Paczka takich żelków jest do zjedzenia w zasadzie na raz. Trudno się tym słodkościom oprzeć. W kształcie misiów występują również czekoladki, cukierki i ciasteczka. Bardzo często uśmiechnięty pyszczek niedźwiadka zdobi opakowania słodyczy reklamowanych w mediach jako słodycze specjalnie dla dzieci. Większe wówczas prawdopodobieństwo, że dzieciak zechce dostać taki łakoć i naciągnie na niego rodziców, posuwając się nawet do tak desperackich kroków, jak urządzenie w sklepie przysłowiowej wioski. Wówczas każdy dorosły dla świętego pokoju ulegnie i kupi słodycze.

Mamy obecnie listopad, a jest to na tyle niewdzięczny miesiąc, że robi się coraz chłodniej i chcąc nie chcąc, musimy wyciągnąć z szafy nasze grubsze ubrania i ładnie się z nimi przeprosić, chociaż oczywiście zdecydowana większość z nas nie cierpi chodzić okutana w tego rodzaju fatałaszki. Jesienno-zimowa aura to przyjaciel bardzo ciepłych kurtek, o których często mówimy, że są one na misiu. Cóż to znaczy? Znaczy to mianowicie to, że są na grubej, puszystej i bardzo przyjemnej w dotyku podszewce. Podszewki te nie są najczęściej przymocowane do wewnętrznej strony kurtki na stałe, można je bez problemu odpiąć albo odsunąć, ewentualnie przyczepić za pomocą rzepów. Jeżeli chodzi o garderobę, misiami nazywamy również futerkowe wykończenia kołnierzy. Misiami są też klasyczne palta, niektórzy takim mianem określają także zimowe kożuchy. Misiem jest bez wątpienia ciepła kamizelka uszyta z jakiegoś sztucznego futerka – idealna do założenia na niegruby golf czy koszulę. Misie należą do ulubionych ubrań.